وعده شفافیت به کجا رسید؟

شریف زمانی فعال سیاسی طی یادداشتی نوشت: شفافیت آرای نمایندگان در قالب قانون شفافیت قوای سه‌گانه در خرداد ۱۴۰۱ تصویب شد. این موضوع مهم که بخشی از نمایندگان مجلس یازدهم در دوره انتخابات ۹۸ وعده آن را داده بودند، اول در قالب تصحیح قوانین داخلی مجلس پیگیری شد اما نیاز به رای دو-سوم از آرای نمایندگان داشت. همین باعث شد تا در روز رای‌گیری با کم آمدن تنها یک رای تصویب نشود.

قالیباف سعی کرد تا این موضوع را در قالبی گسترده‌تر و برای کل ساختارهای غیرمحرمانه کشور پیش ببرد که فقط به نصف به علاوه یک رای نیاز داشت. این طرح پس از تصویب در مردادماه با ایراداتی از طرف شورای نگهبان مواجه شد. پس از سه بار رفت و برگشت بین مجلس و شورا در نهایت شورا نکات را پذیرفت ولی بخش مربوط به شفافیت آرای اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام را به این مجمع ارجاع داد. تا مرداد ۱۴۰۲ حدود ۹ ماه است که این قانون معطل مجمع است. مجمع نه رد می‌کند و نه تایید و همین باعث شده تا کل قانون اجرا نشود. لذا مشخص است که تصویب این قانون نه در سال پایانی که از روزهای اول مجلس پیگیری شد اما نیاز به دو-سوم آرا و بعد معطل شدن در پیچ شورا و مجمع باعث تاخیر چندباره شد.

اما نمایندگان انقلابی بازهم دست از تلاش برنداشتند. در اسفندماه و پس از مشخص شدن نبود اراده در مجمع برای تعیین تکلیف، سامانه شفافیت آرا به صورت داوطلبانه آغاز به کار کرد. نتیجه این شد که در مرداد ۱۴۰۲ حدود ۲۱۷ نماینده آرای خود را شفاف کرده‌اند. این یعنی بیش از ۷۵ درصد. این آرا را همین الان در سامانه‌ی https://trvotes.parliran.ir  می‌توانید مشاهده کنید. امید است مطالبه گرانی که مجلس را برای موضوع شفافیت تحت فشار رسانه‌ای قرار می‌دادند، امروز هم برای اثبات صدق در این مطالبه‌گری به مجمع فشار بیاورند تا قانون تصویب شود و همه‌ی ساختارهای کشور شفاف شوند.