نقش مایکروسافت، گوگل، آمازون و متا در جنگ غزه

در حالی‌که جنگ غزه ابعاد انسانی بی‌سابقه‌ای پیدا کرده، گزارش‌های تازه نشان می‌دهد غول‌های فناوری آمریکا با ارائه خدمات ابری و هوش مصنوعی به ارتش اسرائیل، عملاً در عملیات نظامی این رژیم نقش‌آفرینی کرده‌اند. افشاگری‌ها درباره همکاری مایکروسافت با واحد ۸۲۰۰ و پروژه «نیمبوس» گوگل و آمازون، موجی از انتقادها و اعتراض‌های داخلی و بین‌المللی را به دنبال داشته است.

۱۴۰۴/۰۷/۰۶ - ۰۹:۲۶
۱۴۰۴/۰۷/۰۶ - ۰۹:۲۶
 0
نقش مایکروسافت، گوگل، آمازون و متا در جنگ غزه
همکاری غول‌های فناوری آمریکا با ارتش اسرائیل، جنگ غزه را به میدان آزمایش هوش مصنوعی و داده‌های ابری تبدیل کرده است.

به گزارش ملت بیدار؛ داده و فناوری، امروز همان نقشی را ایفا می‌کنند که نفت در قرن بیستم داشت. در دنیای جنگ‌های مدرن، ارتش‌ها دیگر تنها به زرادخانه‌های سنتی تکیه نمی‌کنند؛ بلکه تحلیل داده، الگوریتم‌های پیش‌بینی و زیرساخت‌های ابری به قلب عملیات نظامی تبدیل شده‌اند.

رژیم صهیونیستی که همواره متحد اصلی آمریکا در منطقه بوده، اکنون بیش از هر زمان به فناوری وابسته است. واحد اطلاعاتی ۸۲۰۰ ارتش اسرائیل نمونه روشن این موضوع است؛ نهادی که هم به جمع‌آوری داده‌های الکترونیکی مشغول است و هم به آزمایشگاه نوآوری در هوش مصنوعی و امنیت سایبری تبدیل شده است. بسیاری از استارتاپ‌های اسرائیلی نیز از دل همین واحد بیرون آمده‌اند.

اما آنچه افکار عمومی را برانگیخته، افشاگری‌های اخیر درباره همکاری مستقیم غول‌های فناوری آمریکایی با این ساختار نظامی است. بر اساس گزارش‌های «ان‌بی‌سی»، «میدل ایست‌آی» و گاردین، مایکروسافت زیرساخت ابری و ابزارهای هوش مصنوعی خود را در اختیار واحد ۸۲۰۰ گذاشته تا حجم عظیمی از تماس‌های تلفنی، داده‌های شبکه‌های اجتماعی و تصاویر ماهواره‌ای را ذخیره و تحلیل کند. گفته می‌شود این اطلاعات در انتخاب اهداف حملات هوایی به کار گرفته شده است؛ حملاتی که هزاران غیرنظامی را قربانی کرده‌اند.

مایکروسافت تنها بازیگر این میدان نیست. گوگل و آمازون نیز با پروژه چند میلیارد دلاری «نیمبوس» زیرساخت پردازش داده ارتش اسرائیل را تأمین می‌کنند. متا (فیسبوک سابق) هم با سیاست‌های مدیریت محتوای خود متهم است صدای فلسطینیان را در فضای مجازی محدود کرده است.

همین افشاگری‌ها موجی از واکنش‌ها را به دنبال داشته است؛ از اعتراض‌های کارمندان این شرکت‌ها در سیلیکون‌ولی گرفته تا کارزارهای بین‌المللی برای تحریم. سازمان‌های حقوق بشری چون عفو بین‌الملل هشدار داده‌اند که این فناوری‌ها به‌جای کاهش خشونت، به ابزار تشدید آن بدل شده‌اند.

این همکاری‌ها پرسشی جدی را پیش روی غول‌های فناوری گذاشته است؛ آیا آنها تنها فروشنده ابزار هستند یا شریک غیرمستقیم در جنایات جنگی؟ تناقض میان شعارهای اخلاقی و قراردادهای پرسود نظامی، بیش از هر زمان اعتبار این شرکت‌ها را زیر سؤال برده است./ پایان پیام

سرویس سیاسی تولید و بازنشر اخبار سیاسی