کشف بقایای کریستوفر کلمب پس از بیش از ۵۰۰ سال

به گزارش ملت بیدار؛ دانشمندان معمای ۵۰۰ ساله محل دفن کریستوفر کلمب را حل کرده‌اند.

این تیم به مدت ۲۰ سال بر روی تجزیه و تحلیل DNA استخوان‌های انسانی که در کلیسای جامع سویل در اسپانیا پیدا شده بود، کار کردند و با "اطمینان کامل" تأیید کردند که این استخوان‌ها به اکتشافگری تعلق دارند که در سال ۱۵۰۶ درگذشت.

در دو دهه گذشته، آن‌ها DNA به‌دست‌آمده از این نمونه‌ها را با DNA خویشاوندان و نسل‌های بعدی مقایسه کرده‌اند.

پس از مرگ کلمب، بدن او چندین بار جابه‌جا شد و برخی از کارشناسان ادعا کرده بودند که او در جمهوری دومینیکن دفن شده است، که این ادعاها باعث جست‌وجو برای یافتن بقایای این کاوشگر شد.

میگل لورنت، دانشمند پزشکی قانونی که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، روز پنجشنبه گفت: "امروز با استفاده از فناوری‌های جدید این موضوع تأیید شده است که بقایای موجود در سویل به کریستوفر کلمب تعلق دارد."

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که مقبره داخل کلیسای جامع سال‌هاست که بدن کلمب را در خود جای داده، اما این موضوع تا سال ۲۰۰۳ زمانی که لورنت و تاریخ‌نگار مارسیال کاسترو مجوز باز کردن مقبره را دریافت کردند، مشخص نشد. آن‌ها درون مقبره استخوان‌هایی را پیدا کردند که پیش از آن ناشناخته بودند.

در آن زمان، فناوری DNA قادر به "خواندن" مقدار کمی از مواد ژنتیکی برای ارائه نتایج دقیق نبود.

محققان از بقایای پسر کلمب، هرناندو، و برادرش دیگو، که آن‌ها نیز در کلیسای جامع سویل دفن شده بودند، استفاده کردند.

استخوان‌های خویشاوندان نیز به‌مراتب بزرگ‌تر از قطعات استخوانی پیدا شده در دفن کلمب بودند.

پیشرفت‌های تحلیل DNA همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا این اکتشاف‌گر ایتالیایی بوده است یا خیر، موضوعی که در میان جامعه علمی مورد بحث بوده است.

برخی بر این باورند که او در جنوا به دنیا آمده، در حالی که دیگران پیشنهاد کرده‌اند که زادگاه او لهستان یا اسپانیا بوده است.

در عین حال، شایعاتی وجود دارد که این کاوشگر ممکن است اسکاتلندی، کاتالانی یا یهودی بوده باشد.

محققان اعلام کردند که یافته‌های آن‌ها در مورد نسل کلمب قرار است در یک مستند با عنوان "DNA کلمب: منشاء واقعی" در شبکه ملی تلویزیون اسپانیا (TVE) در روز شنبه منتشر شود.

لورنت در جلسه خبری روز پنجشنبه نتایج را فاش نکرد، اما گفت که آن‌ها تأیید کرده‌اند که نظریه‌های قبلی درباره تعلق بقایای سویا به کلمب صحیح است.

تحقیق درباره ملیت کلمب با چالش‌های زیادی از جمله حجم زیاد داده‌ها پیچیده شده است. اما لورنت گفت: "نتیجه تقریباً کاملاً قابل اعتماد است."

کلمب در تاریخ ۳ اوت ۱۴۹۲ از بندر پالوس در اسپانیا به امید یافتن ثروت‌های افسانه‌ای به آسیا سفر کرد.

به همراه سه کشتی، نی‌نا، پینتا و سانتا ماریا، کلمب و حدود ۱۰۰ نفر دیگر سفر خود را آغاز کردند که آن‌ها را به سوی دیگر جهان برد و بسیار دور از مقصد اصلی‌شان قرار داد.

در تاریخ ۱۲ اکتبر ۱۴۹۲، کشتی‌ها در جایی که اکنون باهاماس نامیده می‌شود، به زمین رسیدند و بعدها در همان ماه، کلمب جزیره کیوبا را مشاهده کرد و تصور کرد که به سرزمین اصلی چین رسیده است.

دو ماه بعد، کشتی‌ها به ساحل رسیدند که کلمب فکر می‌کرد ممکن است ژاپن باشد.

در دومین سفر در سال ۱۴۹۳، کلمب عمداً به دنیای جدید بازگشت و در پورتو ریکو فرود آمد، جایی که بسیاری از مردم تاینوی بومی جزیره را به بردگی گرفت - که برخی از آن‌ها به اسپانیا فرستاده شدند.

بسیاری از اسپانیایی‌ها در چهار سال بعدی به اینجا آمدند که منجر به مرگ حدود هفت میلیون تن از تاینوی‌ها - ۸۵ درصد از جمعیت - شد.

ورود اروپایی‌ها همچنین منجر به شیوع بیماری‌های کشنده‌ای مانند آبله و سرخک شد و بسیاری از تاریخ‌نگاران ادعا می‌کنند که کلمب اولین بیماری‌های شبیه سیفلیس را به قاره آمریکا آورد.

اما یک مطالعه در ژانویه نشان داد که این بیماری هزاران سال پیش از ورود کلمب به آمریکا شیوع داشته است.

اولین بروز اپیدمی سیفلیس در اواخر قرن پانزدهم در اروپا مستند شده است و تاریخ‌نگاران معتقدند که این بیماری به آمریکا آورده شده است.

اکنون شواهد DNA نشان می‌دهد که تریپونماتوز، بیماری باستانی شبیه سیفلیس، بیش از ۲۰۰۰ سال قبل از سفر کلمب به دنیای جدید در برزیل وجود داشته است.

کرتو ماجاندر، محقق پسادکتری در دانشگاه بازل، گفت: "اینکه یافته‌ها نمایانگر نوعی بومی از بیماری‌های تریپونمال است و نه سیفلیس منتقل‌شده از راه جنسی، منشاء سیفلیس منتقل‌شده از راه جنسی را هنوز نامشخص باقی می‌گذارد."

تیم تحقیقاتی استخوان‌های چهار نفر را که هزاران سال پیش در منطقه ساحلی سانتا کاتارینا در برزیل مرده بودند، بررسی کردند.

پاتوژن‌های موجود در بقایای این افراد نشانه‌هایی از بیماری شبیه سیفلیس را نشان می‌دادند که احتمالاً منجر به زخم‌های دهانی و دردهای ساق پا شده بود.

این مطالعه که در نشریه نیچر منتشر شده، می‌گوید استخوان‌ها در محل باستان‌شناسی جابوتیکابرا II حفاری شده و از سال ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

محققان از میان ۹۹ نمونه داده‌های توالی‌یابی، ۳۷ نمونه را غربال کردند و دریافتند که تعداد بین ۷ تا ۱۳۳ مورد مثبت برای بیماری‌هایی که ناشی از خانواده تریپونما هستند، وجود دارد.

ورنا شونمان، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: "اگرچه منشاء سیفلیس هنوز جای تصور دارد، حداقل اکنون می‌دانیم که تریپونماتوزها برای ساکنان آمریکایی که قرن‌ها قبل از کشف قاره توسط اروپایی‌ها زندگی می‌کردند، بیگانه نبوده است."/ پایان پیام

منبع: دیلی میل