بی‌حجابان؛ دشمن خدا یا نفوس از دست رفته؟

ملت بیدار آنلاین| نقل است که یکی از عرفای بزرگ قرن اخیر برای توهین کنندگان به خودش و مسلکش غصه می‌خورد. نه از این باب که به وی توهین می‌شود بلکه بخاطر اینکه اینها از توحید دور شده‌اند و هدایت نشده‌اند. او این جماعت را «نفوس از دست رفته» می‌خواند. یعنی کسانی که می‌شد هدایت شوند و باید تلاش شود تا هدایت شوند، هدایت نشده‌اند و در مسیر هدایت هم نیستند.

خلاصه این است که نگاه اولیا الهی به گناهکاران نه دشمنی که تلاش برای جذب آنان است.

این خلاف مسیری است که برخی سوپرانقلابی‌ها در موضوع حجاب در پیش گرفته‌اند. بله درست است که برخی برای مخالفت با امر اسلام و در دشمنی با حکومت اسلامی حجاب از سر برمی‌دارند اما این همه‌ی بدحجابان و حتی بی‌حجابان را شامل نمی‌شود. بسیاری از این خانم‌ها نه سر از دشمنی که از سر بی‌اطلاعی از حقیقت دین و علت حجاب است که چنین عملی را انجام می‌دهند.

حالا اگر ما به عنوان جامعه مومنین مکرراً به سر آنها بزنیم و آنها را در زمره دشمن قرار دهیم و درخواست کنیم که همه‌ی آن‌ها دستگیر شوند و... دیگر چه امیدی به جذب است؟ اصلا همین رفتارها خود موجب ایجاد دشمنی در وجود آنها نمی‌شود؟ البته که باید با هنجارشکنان برخورد لازم انجام شود اما تاکید می‌کنیم اینها قاطبه این دسته از خانم‌ها نیستند.

اینجاست که تفاوت بین نگرش سوپرانقلابی و نگاه الهی مشخص می‌شود. در نگاه الهی برای همین خانم‌ها هم دلسوزی می‌شود. به آنها به عنوان نفوس از دست رفته نگاه می‌شود که باید تلاش شود تا دوباره به مسیر توحید و هدایت برگردند. اما سوپرانقلابی‌ها فقط خود را در مسیر هدایت می‌بینند و بقیه را با چوب می‌زنند.

خلاصه باید نگاه خود به موضوع را مورد بازبینی قرار دهیم. آیا ما برای خدا و هدایت حداکثری به دنبال حجاب هستیم یا به دنبال پیگیری افکار ذهنی خودمان هستیم؟ هر کدام وسیله و ابزار خود را دارد./ انتهای پیام