برخی سخنان مهم قالیباف در جشنواره فارابی

ملت بیدار آنلاین| اولاً مشکل‌ها باید به موضوع فکر و تأمل ما تبدیل شوند؛ ثانیاً گاهی می‌توان چندین مشکل را در قالب یک مسئله فهمید که راه‌حل را نیز در خودش دارد؛ ثالثاً همهٔ مسئله‌ها همیشه به مشکل‌ها برنمی‌گردند.

ما در دههٔ ۹۰، از نظر فکری و نظری در عرصهٔ علوم انسانی و اسلامی هم دههٔ خوبی را پشت سر نگذاشتیم. اگر علوم انسانی جایگاه شایستهٔ خودش را در تداوم نهضت نرم‌افزاری و تولید علم که در دهه ۸۰ مطرح شد پیدا کرده بود، چه بسا شاهد رخدادهایی مثل ناآرامی‌های سال گذشته نمی‌بودیم یا مواجهه متفاوتی با آن می‌داشتیم.

برخی کل علوم انسانی را فرآوردهٔ دنیای مدرن می‌دانند. ما ضمن تکیه بر میراث معنوی و ذخایر علمی خود، در برابر بنیادها و دستاوردهای علوم انسانی امروزی، اهل تقلید نیستیم، اما اهل اقتباس هستیم؛ یعنی باید آنچه متناسب با نیاز و پرسش روزگار خودمان است را فرا بگیریم، اما قرار نیست تا ابد شاگرد دیگران بمانیم.

در برابر آنچه از بزرگان علم دریافت می‌کنیم، حیرت‌زده هم نیستیم، بلکه اعتمادبه‌نفس داریم و ابتکار عمل را از دست نمی‌دهیم. اگر امروز در سطح جامعه ناآرآمی و در سطح حکمرانی ناکارآمدی می‌بینیم، از نشانه‌های عدم بلوغ علمی در این عرصه است.

آن فرزانگی که برای حکمرانی و جهان‌داری لازم است از واقع‌بینی‌ای به دست می‌آید که این علوم به ما عرضه می‌کنند و بصیرت‌هایی برای طی طریق حق به ما می‌دهند تا نه گرفتار تقلید از حاشیهٔ چپ و راست مدرنیته شویم و نه دچار توقف و تحجر گردیم.

آنچه امروز پس از سال‌ها بحث در محافل علمی و تجربه در میدان‌های سیاست می‌دانیم، آن است که باید از هر گونه خوشبینی یا بدبینی پرهیز کنیم و آرمان‌خواهی واقع‌بینانه را جایگزین آن کنیم.

متأسفانه نگاه‌های صفر و صدی در دهه گذشته، هم وضع علوم انسانی را آشفته کرده و هم گره‌های حکمرانی را کور کرده است. زمانی اگر جامعه‌شناسان ما از آسیب‌های اجتماعی سخن می‌گفتند، به سیاه‌نمایی متهم می‌شدند، اما در اواسط دههٔ ۹۰ ما متوجه اشتباه خود و دیرفهمی مسئله شدیم؛

به نظر می‌رسد راه احیای علوم انسانی و اسلامی در چلهٔ دوم انقلاب اسلامی، بازگشت به ایدهٔ «نهضت نرم‌افزاری» است که ترجمان امروزی آن را  «جهاد تولید» می‌دانیم. اگر ما در کشور دنبال استقلال و پیشرفت هستیم باید یک کشور مولد باشیم./ انتهاهی پیام