حمله به نظام با اسم رمز حمله به مجلس انقلابی

ملت بیدار آنلاین| صحنه به جای پیچیده تر شدن در حال حرکت به سمت سادگی است! انتخابات مجلس گرچه فقط یک مقدمه برای نزاعی بزرگ تر است،اما در حال شفاف کردن مرزها و فاش کردن بسی رازهاست.دیدن اینکه دست های پشت پرده، وسط کوچه و بازار به هم فشرده شده اند لااقل برای من مغتنم و مبارک است. مجلس نه تنها بی عیب نیست بلکه با آنچه باید باشد بسیار فاصله دارد. اما تنها مجلسی است که در سال آخر خود دفاعی درخشان از رهبر انقلاب دریافت کرده و برغم انکار منکران بارها به صفت انقلابی ستوده شده است.از حیث قانونگذاری نیز کارنامه آن یگانه است. 

این بار برای دیدن درست صحنه باید تقسیم نقش ها در ائتلاف میان دشمن خارجی، اصلاح طلبان ‌و فتنه گران داخلی ‌و برخی دکان داران و معرکه گیران را به دقت شناخت ‌و تحلیل کرد. ماموریتی مهم دارند و لذا همه دور هم جمع شده اند. ‘حمله به مجلس’ اسم رمز پروژه جدید است.

داستان سه ریشه اصلی دارد. اول، طرف خارجی در تدارک آشوب جدید است. دوم اصلاح طلبان و جریان اعتدال که از مجلس کنونی ضربه های سهمگین خورده اند. سوم، جریان انحراف که آن هم تازگی برخی معرکه گیران را به خدمت گرفته‌اند.داستان ۱۴۰۴ هم هست. اصلاح طلبان در پی ریاست جمهوری هستند و به مجلس به عنوان یک مرحله میانی می نگرند. میگویند وضع اقتصاد یک فرصت طلایی پیروزی خلق کرده و پس پرده در تدارک حضورند. بهترین وضعیت برای آنها وقتی رخ خواهد داد که بتوانند دعوای ‘معتدل- افراطی’ را دوباره زنده کنند، دوقطبی بسازند، روی برجام، حجاب و اینترنت تمرکز کنند.

نشانه مهم این است که صحنه انتخابات مجلس بیش از هر چیز شبیه نوعی انتقام کشیدن از رهبری شده است. می گویند ایشان گفته مجلس انقلابی است، اما ما می خواهیم انقلابی ترش کنیم! و این جملات درست در لحظه ای گفته می شود که از دفتر فلان وزیر و معاون وزیر و مقام مسئول خارج می شوند! داستان بخشنامه معاون سیاسی وزیر کشور صحنه را روشن تر کرد. چرا عدم همکاری و همراهی مقام های دولتی فقط محدود به نمایندگان فعلی شده بود؟ مگر فقط نمایندگان فعلی کاندیدا هستند؟ چرا بخشنامه نگفته با همه کاندیداها همکاری نکنید.

بعد که شنیدم بنده خدایی که این روزها فکر می کند می تواند مجلس تعیین کند با متولیان آن بخشنامه ملاقات کرده، ابهامی نماند. وقتی سطح بازیگران را پایین بیاورید پروژه سهل تر لو می رود. بعد شنیدم احمدی نژاد هم دستی بر آتش غوغاییان داشته. صحنه روشن بود.

سپس نوبت به داستان وزارت بازرگانی رسید. دولت بر تشکیل وزارت بازرگانی به شدیدترین وجه اصرار کرد و لایحه داد،مجلس هم چون بنا را بر همکاری با دولت گذاشته و موافقت کرد. بعد ناگهان دیدیم همان جماعتی که شب فالوده شان را با وزیر و معاون وزیر دولت می خورند فریاد برآوردند که وامصیبتا! بعد از آن غوغای سلاح ورزی علم شد. هیئت پارلمانی ویتنام به ایران آمده و دو رییس کمیسیون مجلس به دستور قالیباف در جلسه رسمی آن با اتاق بازرگانی حاضر شده اند. دستور قالیباف جز این نبوده که در جلسه رسمی حاضر شوید. ناگهان فریاد برآوردند که قالیباف سلاح ورزی را تایید کرده! قالیباف چه اختیار قانونی برای تایید او دارد؟ 

بسی پروژه های دیگر هم در راه است. رییس مجلس به جرم لیاقت و البته همکاری که نشان داده هر روز تخریب خواهد شد،نمایندگان زیر ضربه خواهند رفت.بر آتش اختلاف دولت و‌مجلس توسط کسانی که خود با برخی در دستگاه اجرایی مرتبطند دمیده خواهد. حمله به مجلس، پرده ای از یک بازی بزرگ تر است. آن بازی بزرگ تر هم در راه و نزدیک است. دشمن در تدارک آشوبی است که خشم و یاس را یکپارچه کند و در این مسیر نفوذی ها با اسراییل هماهنگ عمل خواهند کرد تا مبادا دولت و مجلس برنامه اقتصادی مشترکی برای مردم اجرا کنند.

مثل روز روشن است که جبهه ای هست و جنگی در کار است. اما میدان کارزار نه پاستور است نه بهارستان. ما بیش از بیست سال جوانی خود را به جنگ با فتنه و انحراف گذرانده ایم؛ پس دشمن را اشتباه نمیگیریم. معرکه گیران چیزی نیستند.با بازیگران پشت پرده بویژه اربابان خارجی شان مصاف خواهیم کرد./ انتهای پیام