فقط حزب اللهی حق دارند مدیر شوند!؟

ملت بیدار آنلاین| یکی از گزاره‌های اشتباهی که در چند سال اخیر و به ویژه پس از روی کار آمدن دولت جدید بر سر زبان برخی دوستان افتاده این است که اگر کسی حزب‌اللهی بود باید حتما منصب مدیریتی بگیرد. یعنی انگار تنها شاخص برای مدیر شدن همین عنصر تعهد اظهاری است. این گزاره باعث شده تا انتظار بیجایی شکل بگیرد و در صورت استخدام نشدن و منصوب نشدن، دولت مورد اتهامات مختلف قرار گیرد.

این فرایند از چند جهت دارای اشکال است. اولا شاخص انقلابی بودن برای بسیاری از دوستان نادرست جا افتاده. برخی متوجه نیستند که یکی از شاخص‌های انقلابی بودن این است که روی صندلی بشینند که شایستگی آن را دارند. ثانیا چنین افرادی آنقدر عمیق نیستند که بدانند اساسا اگر کسی برای یک میز جنگید و دوید و خود را کشت، حتما برای آن مسئولیت فرد مناسبی نیست. چراکه مبانی انقلاب و تجربه اشخاص معتبر انقلاب اسلامی (که در کتاب روایت زندگینامه شهدا آمده) هیچ کدام به دنبال شغل و منصب نبودند و اتفاقا از آن دوری می‌کرده‌اند.

پس از لحاظ مبانی انقلاب اسلامی چنین نگرشی خود نشان دهنده‌ی عدم شایستگی فرد است. اما چنین نگاهی آثار گسترده اجتماعی دارد. اولین اثر این است که بخشی از جامعه به جای تقویت مبانی خود، به سمت شعارزدگی می‌رود تا نشان دهد که جزیی از این جمع حزب اللهی است و در نتیجه مستحق یک منصب است. اثر این امر شیوع نفاق است. اثر مهم دیگر این است که کارآمدی و عقلانیت جای خود را به شعارزدگی یک گروه کوچک اما پر ادعا می‌دهد. یعنی آدم هایی در مناصب می‌نشینند که شایستگی اجرایی آن منصب را هم ندارند.

باید تاکید کرد که این گروه از حزب اللهی‌های متوهم، بخش کوچکی از جمع کثیر حزب اللهی ها را تشکیل می‌دهند اما صدای بلندی دارند. از طرف دیگر قطعا تعهد انقلابی یک امر مهم در شاخص مدیران است. اما این تنها شاخص نیست. بلکه کارآمدی و عقلانیت هم جزیی از شاخص‌های اصلی است و باید در یک تناسب منطقی باهم در گزینه‌های مدیریت دیده شود. یعنی ممکن است کسی کارآمدتر باشد ولی از فرد دیگری شعار کمتری می‌دهد یا حزب ‌اللهی به معنای خاص آن نیست؛ اما می‌تواند به صورت بهتری آن منصب را مدیریت کند و مشکل مردم را حل کند. باید همین فرد را انتخاب کرد تا کار پیش برود نه اینکه یک گعده مدیر شوند.