انشعاب میان اصلاح‌طلبان

به گزارش ملت بیدار، انشعاب اصلاح‌طلبان که اخیرا محمدعلی وکیلی آن را رسما اعلام کرد، سرآغاز عصر تازه‌ای در حیات جریان اصلاحات در ایران است. اکنون را باید دوران پوست‌اندازی اصلاح‌طلبان واقعی دانست؛ افرادی که دیگر از هم‌نشینی با رادیکال‌ها خسته‌ شده بودند و احساس می‌کردند استمرار این هم‌نشینی باعث می‌شود خودشان نیز به آتش رادیکال‌ها خواهند سوخت.

از مدت‌ها پیش بسیاری از کارشناسان می‌گفتند که صرف تفاوت عمل سیاسی دو طیف رادیکال و میانه‌روی اصلاحات کافی نیست و اگر میانه‌روها قصد دارند نظام سیاسی آنها را متفاوت از رادیکال‌ها شناسایی کنند باید به سمت انشعاب بروند؛ همانی که این روزها به صورت رسمی شاهدش هستیم؛ چنانکه احزاب کارگزاران سازندگی، ندای ایرانیان و اعتماد ملی رسما از جبهه اصلاحات ایران جدا شدند. آنها می‌توانستند مانند سال98 کنشگری انتخاباتی نیمه‌فعال داشته باشند؛ به این معنی که از کنار سیاست تحریمی جبهه اصلاحات ایران که اکنون در اختیار حزب اتحاد ملت است، عبور کنند و لیست خود را بدهند اما چون می‌دانستند نظام سیاسی چنین اقدام منفعلانه‌ای را کافی نمی‌داند، در این دوره سعی کردند راه خود را به طور کامل از رادیکال‌ها جدا کنند تا امکان ادامه سیاست‌ورزی داشته باشند. در واقع شاید برای میانه‌رو بیش‌ از آنکه پیروزی نامزدهایشان در انتخابات مهم باشد، امکان استمرار سیاست‌ورزی قانونی مهم بود زیرا می‌دانستند رادیکال‌ها هم روز به روز تندتر می‌شوند و رسما شمایلی شبیه به نهضت آزادی به خود گرفته‌اند و حتی به تعبیر برخی تحلیلگران، تندتر از آنها.

به نظر می‌رسد خود رادیکال‌ها هم اصراری ندارند که خودشان اصلاح‌طلب نامیده شوند و عملا راهی را می‌روند که همه بدانند بعد از این نباید آنها را داخل در نظام سیاسی تعریف کنیم. به همین دلیل اکنون زمینه بیش از همیشه برای انشعاب فراهم بود که اتفاق هم افتاد.

البته حسین مرعی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی می‌گوید که ادعای جدایی کارگزران، ندای ایرانیان و اعتماد ملی از جبهه اصلاحات «کج‌فهمی» است. این سخن مرعشی دارای محافظه‌کاری انتخاباتی است و او با شیوه‌ای پراگماتیستی می‌خواهد تقابل با رادیکال‌ها احیانا به ضرر نیروهای مورد حمایت کارگزاران در انتخابات نشود. هرچند اگر مرعشی هم باور به چنین نگاهی داشته باشد، بی‌تردید میانه‌روها او را نیز کنار می‌گذارند.

اکنون یک موج اصلاح‌طلبی واقعی میان طیف‌های میانه‌روی اصلاحات پدید آمده است که آنها می‌خواهند اصلاحات به معنای دقیق کلمه که مبتنی بر قصد و انجام اصلاح با اعتقاد به ساختار نظامی-حقوقی موجود را احیا کنند و این موج اصلاح‌طلبی واقعی با هیچکس هم تعارف ندارد و حتی اگر یک دبیرکل نخواهد با این موج همراه شود، هیچ بعید نیست حزب متبوعش از او هم عبور کند. البته همان‌طور که گفته شد، مرعشی هم داخل در میانه‌روهایی است که خواهان این پوست‌اندازی هستند و به نظر می‌رسد سخن اخیر مرعشی بیشتر نوعی سیاست‌ورزی است تا یک اعتقاد واقعی.

در مجموع انشعاب اخیر اصلاح‌طلبان باعث خواهد شد بعد از این با یک جبهه اصلاحات واقعی و البته در آن سو با نیروهایی اپوزیسیون مواجه باشیم و جبهه اصلاحات از این سردرگمی بیرون آید./ پایان پیام