مشارکت در انتخابات؛ تکلیف یا نتیجه؟
باید مردم نتایج رأی‌های خود را به شیوه‌ای مستند و محسوس و نه شعاری ببینند و لمس کنند و امر آشکارسازی نتایج برآمده از رأی یک باید است در غیر این صورت تکلیف بدون نتیجه معنا ندارد.
شریف زمانی، فعال سیاسی و رسانه‌ای طی یادداشتی با عنوان "مشارکت در انتخابات؛ تکلیف یا نتیجه؟" نوشت: قطعاً برگزاری انتخابات یکی از شئون دموکراسی و رأی‌دادن نشان از بلوغ سیاسی و تعیین سرنوشت به دست خود مردم است و کسی در آن شکی ندارد؛ اما سؤال اصلی این است که مشارکت صرفاً یک تکلیف است و یا نتیجه رأی هم از فاکتورهای مشارکت محسوب می‌شود؟
اینکه مشارکت و برگزاری انتخابات نماد دموکراسی در یک کشور است حرف و حدیثی در آن نیست؛ اما اگر رأی منتج به نتیجه به نفع مردم نشود قطعاً از فعل تکلیف بودن هم ساقط است، یعنی تکلیفی که خود به نتیجه‌ای منجر نمی‌شود، ارزش چندانی ندارد.
حال باید به این سؤال پاسخ دهیم که این تکلیف به رأی‌دادن آیا منتج به نتیجه شده است؟ با یک بررسی ساده در نتیجۀ رأی بین مجلس دهم و یازدهم در خواهیم یافت رأی حاصل از تکلیف به نتایج مثبت منجر شده و سبب شد تا از یک مجلس منفعل و به‌دوراز مردم مجلس دهم به مجلسی برسیم که توسط رهبری انقلابی نام گرفت، مجلسی که بیشترین قرابت را با نظر و خواست مردم داشت و پیگیر موضوعاتی بود که در زندگی روزمره مردم تأثیر داشت که این نتایج مثبت می‌تواند منجر به افزایش مشارکت مردم در انتخابات آینده شود.
این آرای تکلیفی منتج به نتیجه که می‌توان به‌صورت یک‌روند مثبت به آن نگاه کرد اگر ادامه دارد باشد قطعاً می‌تواند در بلندمدت روزبه‌روز نتایج مثبت آن بیشتر نمایان شود و این نتایج مثبت منجر به افزایش مشارکت در هر دوره خواهد شد.
دراین‌بین اما یک وظیفه هم بر دوش مردم است و آن انتخاب افراد مقتدر، اصلح و مقبول زیرا رأی به افراد تکراری قطعاً نتایج تکراری هم به همراه خواهد داشت.
نکتۀ مهم و پایانی این است که باید مردم نتایج رأی‌های خود را به شیوه‌ای مستند و محسوس و نه شعاری ببینند و لمس کنند و امر آشکارسازی نتایج برآمده از رأی یک باید است در غیر این صورت تکلیف بدون نتیجه معنا ندارد./ پایان پیام
