اولویت امر فرهنگی به امر انتظامی در موضوع حجاب
باید از آقای رسایی پرسید که چرا به رئیس جمهور حمله نمیکند؟ مگر ایده ایشان و دوستان پایداریچیشان اولویت امر انتظامی نیست؟ چرا به آقای رئیسی که اولویت را چیز دیگری تعریف کردهاند حمله نمیکنند؟
ملت بیدار آنلاین| آقای رئیسی در سخنانی گفتهاند که در موضوع حجاب «اولویت با کار فرهنگی» است. اما چرا این نکته درست است و چرا برخی سوپرانقلابیها قصد دارند موضوع حجاب را طور دیگری ببینند؟ اولا باید فهم کنیم که مسئله حجاب در گستره 150 سال اخیر یک مسئله در ایران بوده؛ زنان متجدد در دوران مشروطه اولین پیشگامان بیحجابی بودند. قصد مرور تاریخ نداریم اما مهم است درک کنیم که مسئله ریشه در گذشته دارد و در دو دهه اخیر با یک تکانه جدید مواجه شده است. مسیر پیشروی انقلاب جنسی در این دو دهه کار را به این نقطه رسانده. یعنی مسئله در کف جامعه از سالها قبل تعیین و تکلیف شده و متاسفانه دستگاههای فرهنگی و اجتماعی برای آن کاری نکردهاند. به تعبیری، سد شکسته شده و برخی دوستان میخواهند با چند آجر جلوی آب را بگیرند.
نکته دوم اینکه مقابله انتظامی با آنهایی که مرزهای هنجاری جامعه را جابهجا میکنند درست است. امروز سطحی از هنجار حجاب وجود دارد که دیگر قابل بازگشت نیست. این سطح را هم خود جامعه در فرایندهایش مشخص میکند و حاکمیت نمیتواند به صورت کامل آن را محدود یا باز کند. لذا اگر هم قرار است حاکمیت در اینباره نقشی داشته باشد (که باید داشته باشد) راه گذار، فرهنگی است. همانطور که تلاش دو دههای دشمن برای تغییر جامعه از مسیر فرهنگی بوده و متاسفانه دستگاههای فکری و فرهنگی ما ناتوان از پاسخ بودهاند.
نکته سوم ضعف و فقدان گفتمان پاسخگو در امر حجاب است. اگر دختر دانشآموزی از ما بپرسد که چرا باید حجاب را رعایت کند؟ ما چه جواب قانع کنندهای برای او داریم. اویی که در تمام دوران زندگیش متاثر از رسانه غربی بوده و علاقه چندانی به اصل دین و دینداری ندارد یا دین را به صورت گزینشی قبول کرده؟ لذا واضح است که هیچ محتوای جدید و تحولی برای امر حجاب نداریم و تولید نکردهایم. این فقدان، مسئله اصلی است و نه عدم برخورد انتظامی.
در پایان باید از آقای رسایی پرسید که چرا به رئیس جمهور حمله نمیکند؟ مگر ایده ایشان و دوستان پایداریچیشان اولویت امر انتظامی نیست؟ چرا به آقای رئیسی که اولویت را چیز دیگری تعریف کردهاند حمله نمیکنند؟ البته که برای اینان قدرت از همه چیز مهمتر است و نشستن دور میز «شریان» از حجاب و احکام دیگر الهی بالاتر است.