چین چگونه با فناوری پیشرفته، برتری نظامی جهان را می‌رباید؟
چین در دو دهه اخیر با سرمایه‌گذاری هنگفت در تحقیق و توسعه نظامی، از یک قدرت منطقه‌ای به پیشتازی جهانی در فناوری‌های جنگی تبدیل شده است. از موشک‌های هایپرسونیک غیرقابل رهگیری تا جنگنده‌های هوشمند نسل ششم، این پیشرفت‌ها نه تنها با رقبای غربی رقابت می‌کنند، بلکه در برخی زمینه‌ها از آن‌ها پیشی گرفته‌اند و تعادل قدرت جهانی را دگرگون می‌کنند.
گروه بین‌الملل ملت بیدار: چین که زمانی به ارتش عظیم و فناوری‌های کپی‌شده متکی بود، حالا به یک مبتکر برجسته در عرصه تسلیحات پیشرفته تبدیل شده است. بر اساس گزارش‌های اخیر، سرمایه‌گذاری‌های کلان این کشور در حوزه تحقیق و توسعه، منجر به تولید سلاح‌هایی شده که مرزهای فناوری نظامی را جابه‌جا کرده‌اند.
اولین مورد، سامانه موشکی DF-17 است که به عنوان نخستین موشک بالستیک عملیاتی جهان برای حمل کلاهک هایپرسونیک گلایدکننده شناخته می‌شود. این موشک از یک پرتابگر متحرک جاده‌ای شلیک می‌شود و پس از رسیدن به ارتفاع بالا، کلاهک آن با سرعتی بین ۵ تا ۱۰ ماخ (حدود ۶ تا ۱۲ هزار کیلومتر در ساعت) در لایه‌های بالایی جو شروع به سر خوردن می‌کند. آنچه DF-17 را خاص می‌کند، قابلیت مانورهای ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی است که رهگیری آن را برای سیستم‌های دفاعی مانند THAAD یا Patriot تقریباً غیرممکن می‌سازد. برد این موشک بین ۱۸۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود و اهداف اصلی آن، ناوهای هواپیمابر و پایگاه‌های نظامی کلیدی آمریکا در اقیانوس آرام هستند. به زبان ساده، DF-17 مانند یک سنگ کفی سریع روی آب است که با هر برخورد، جهت خود را تغییر می‌دهد – آنقدر سریع و چابک که دفاع در برابر آن به یک کابوس تبدیل شده و لقب "قاتل ناو" را برایش به ارمغان آورده است.
دومین نوآوری، موشک هایپرسونیک تغییرشکل‌دهنده است که توسط دانشگاه ملی فناوری دفاعی چین توسعه یافته و به عنوان یک معجزه آیرودینامیکی توصیف می‌شود. چالش اصلی در پروازهای هایپرسونیک (بالای ۵ ماخ)، تعارض بین سرعت بالا و مانورپذیری است. این موشک با بال‌های جمع‌شونده این مشکل را حل کرده؛ در حالت سرعت بالا، بال‌ها داخل بدنه جمع می‌شوند تا مقاومت هوا کم شود و سرعت حداکثری به دست آید. اما در فاز نهایی یا هنگام تغییر مسیر، بال‌ها باز می‌شوند و امکان مانورهای تند مانند چرخش ۹۰ درجه‌ای را فراهم می‌کنند. مهندسان چینی با الگوریتم‌های کنترل پیشرفته، بر چالش لرزش در دماهای بالای ۲۰۰۰ درجه غلبه کرده‌اند و این موشک را به یک تهدید غیرقابل پیش‌بینی تبدیل کرده‌اند.
سومین سلاح، جنگنده نسل ششم چین است که با نام‌های J-36 یا J-XX شناخته می‌شود و در حال آزمایش‌های پروازی است. در حالی که جنگنده نسل پنجم J-20 در حال تولید انبوه است، این مدل جدید یک جهش بزرگ به شمار می‌رود. طراحی بدون سکان و بال الماسی آن، پنهان‌کاری راداری را در همه زوایا به حداکثر می‌رساند. با سه موتور قدرتمند، این جنگنده می‌تواند نیروی الکتریکی لازم برای سلاح‌های لیزری را تأمین کند و برد طولانی و سرعت سوپرکروز پایدار داشته باشد. کنترل آن بر پایه هوش مصنوعی و سطوح پیشرفته است و احتمالاً به عنوان یک پلتفرم حسگر-تیرانداز عمل می‌کند. با ابعاد بزرگ (وزن برخاست ۵۰ تا ۷۰ تن)، ظرفیت حمل سلاح و سوخت بالایی دارد و ممکن است کابین دو نفره‌ای برای خلبان و مدیر نبرد داشته باشد که پهپادهای همراه را کنترل کند.
در نهایت، سلاح لیزری LY-1 یک سیستم پدافندی مبتنی بر لیزر فیبر نوری است که توان خروجی آن از ۵ تا ۱۰۰ کیلووات قابل تنظیم است. نسخه ۳۰ کیلوواتی آن می‌تواند از فاصله هزار متری، یک صفحه فولادی ۵ میلی‌متری را سوراخ کند. این سلاح برای مقابله با تهدیدات ارزان‌قیمت مانند پهپادها، راکت‌ها و موشک‌های کروز طراحی شده و مزایایی مانند سرعت نور (درگیری آنی بدون نیاز به پیش‌بینی مسیر)، هزینه هر شلیک کمتر از یک دلار و ظرفیت نامحدود مهمات دارد. LY-1 هم به صورت ثابت برای حفاظت پایگاه‌ها و هم متحرک روی کامیون‌ها نصب می‌شود. به عبارت ساده، این لیزر مانند یک تک‌تیرانداز نوری است که پهپادهای دشمن را با پرتوی نامرئی ذوب می‌کند – اقتصادی و کارآمد برای جنگ‌های مدرن که در آن‌ها هزینه‌های بالا می‌تواند شکست‌آمیز باشد.
این پیشرفت‌ها نشان می‌دهند که چین نه تنها شکاف فناوری را پر کرده، بلکه در حال تعریف قواعد جدید نبرد است. موشک‌های هایپرسونیک برای خنثی کردن برتری دریایی آمریکا، جنگنده نسل ششم برای سلطه هوایی مبتنی بر هوش مصنوعی و لیزرها برای دفاع اقتصادی طراحی شده‌اند. این تحولات، جهان را وارد عصر جدیدی از رقابت تسلیحاتی مبتنی بر فیزیک پیشرفته و سرعت بالا کرده است./ پایان پیام
