عملکرد قالیباف در ریاست مجلس انقلابی

ملت بیدار آنلاین| فردا آخرین انتخابات هیئت رئیسه مجلس در مجلس یازدهم است. نگاهی به عملکرد سه ساله قالیباف در جایگاه ریاست مجلس نشان از فرازونشیب‌های فراوان دارد. او که همیشه مقام اجرایی بوده در سال ۹۸ مجبور به حضور در انتخابات مجلس شد و سپس ریاست آن را بر عهده گرفت. در تحلیل عملکرد قالیباف باید هم به ظرفیت‌های واقعی مجلس (نه آنچه صرفا در قانون اساسی آمده است) نگاه شود و هم به عملکرد روسای قبلی در همین جایگاه.

تصویب قوانین متعدد در زمینه های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی عملکردی است که این مجلس را متمایز از مجالس قبل می‌کند. به غیر از مجالس دهه اول انقلاب، هیچ کدام تابدین حد قوانین مورد نیاز روز را تصویب نکرده‌اند. تسهیل صدور مجوزها، حمایت از کسب‌وکارها، راهبردی هسته‌ای، حمایت از دانش‌بنیان‌ها، شفاف‌سازی شرکت‌های دولتی، شفافیت قوای سه‌گانه از جمله قوانین مهم در این مجلس بوده‌اند. 

احیای وظیفه نظارتی مجلس در سه‌شنبه‌های نظارتی که در دوره‌های قبل مغفول بود از جمله کارهای مهمی است که صورت گرفت. همه‌ی این موارد در مجلسی انجام شد که در ظاهر دارای یکپارچگی بود اما در درون خود با حضور نحله‌ی پایداری، انواع مشکلات را داشت. بزرگترین کار قالیباف، کنترل و مدیریت نمایندگان سوپرانقلابی بود که هر چند وقت یکبار، داستان رسانه‌ای و سیاسی ایجاد می‌کردند. برای مثال مدیریت طرح صیانت و تلاش برای تصحیح آن به نفع مردم و نظام توسط قالیباف پیگیری شد اما با پافشاری پایداریچی‌ها بر همان طرح معیوب به نتیجه نرسید و با هوشمندی از فرایند قانونگذاری حذف شد.

یا در موضوع شفافیت، قالیباف می‌توانست همچون لاریجانی طرح را به سرعت از دستور کار خارج کند و خود را به نشنیدن بزند، اما پیگیری شخصی نمود و تلاش‌های چندباره ای کرد تا این طرح به تصویب برسد و پس از عدم احتمال رای‌آوری، آن را به چیزی بزرگتر و مفیدتر برای کشور تبدیل کرد.

خلاصه اینکه قالیباف را با لاریجانی و مجلس یازدهم را با مجلس دهم مقایسه کنید. ناگفته، فاصله‌ی این دو نفر در خروجی به نفع مردم و نظام واضح است. مجلس دهم یک عنصر کنار گذاشته شده بود اما در دوره یازدهم به سمت احیای جایگاه خود براساس قانون اساسی حرکت نمود. قالیباف در این زمینه فعالانه تلاش کرد و موفقیت‌های بسیاری کسب نمود.