به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، سال گذشته کتابی با عنوان «بانوان محدث شیعه و خدمت به حدیث تا پایان قرن پنجم هجری» از سوی شرکت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر شد.

مؤلف این کتاب، سیده طیبه موسوی اصل ضمن معرفی تفصیلی کتاب خویش، از عواملی سخن گفته که باعث شد، زنان شیعه نتوانند مثل مردان در انتشار احادیث نقش ایفا کنند.

طیبه موسوی اصل می‌گوید: در خصوص شرح حال زنان مسلمان دانشمند و محدث،  از گذشته تا کنون، تألیفات متعددی نوشته شده است. اکثر این کتب از سوی دانشمندان اهل سنت در زمینه ترجمه‌ها، رجال و شرح حال نگاری نگاشته شده که به معرفی راویان اهل سنت پرداخته شده و در ضمن آنها، شرح حال زنان اهل سنت یا دست کم، معرفی راویان زن مشترک بین اهل سنت و شیعه  آمده است و به شرح حال زنان راوی شیعه ورود نکرده‌اند.

از جمله کتاب‌های مستقلی که به  شرح حال زنان صاحب‌نام اختصاص یافته، «اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام»  تألیف  عمر رضا کحّاله از نویسندگان و مورخان اهل سنت در قرن بیستم است که به معرفی شخصیت‌های زن مهم و تأثیرگذار در جهان اسلام و عرب پرداخته و به زنان راوی اختصاص ندارد. 

نویسندگان شیعه نیز در قرن معاصر کتاب‌هایی در این خصوص تألیف کرده‌اند. از جمله: «اعلام النساء المؤمنات» از محمد حسّون و امّ علی مشکور؛ «ریاحین الشریعه» ازذبیح الله محلاتی؛ «بانوان عالمه و آثار آنها (از قرن اول تا قرن ۱۵ هجری» انتشارات مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران؛ «بانوان نمونه» تألیف جمعی از مؤلفان پژوهشکده باقرالعلوم و «زنان نامدار شیعه» اثر احمد عیسی‌فر.  

اما دو کتاب با عنوان «محدثات شیعه» از نهله غروی و «زنان دانشمند و راوی حدیث» تألیف احمد صادقی بصورت ویژه درباره زنان محدث شیعه نگاشته شد که به زندگی شماری از زنان محدث و دانشمند شیعه تا دوران متأخر اهتمام داشته‌اند. 

نویسنده کتاب «نقش بانوان محدث شیعه در خدمت به حدیث تا پایان قرن پنجم هجری»، ضمن بهره‌مندی از این آثار به ویژه دو اثر اخیر، به زوایای جدیدی از زندگی شخصی و علمی و همچنین وضعیت رجالی و حدیثی راویان زن شیعه دست یافته که در این دو کتاب دیده نشده‌ است. علاوه بر آن جنبه نوآوری این اثر از آن جهت است که آثار یاد شده، همت خود را صرف پرداختن به زندگی شخصی و علمی کرده‌اند و از ورود به زمینه و بسترهای علمی- فرهنگی و اجتماعی و سیاسی که زنان دانشمند و محدث در آنها رشد و کمال یافته و به موفقیت‌هایی دست پیدا کرده‌اند، صرف نظر کرده‌اند. 

دیگر ویژگی این کتاب، ارائه شرح حال تفصیلی از زنانی است که نه تنها در کتب مذکور، بلکه در هیچ یک از کتاب رجال، تراجم و شرح حال نویسی شیعه، نامی از آنها به میان نیامده و مدخل ویژه‌ای به آنها اختصاص داده نشده و تنها از طریق سلسله اسناد روایات، گزارش‌های تاریخی یا ضمن شرح حال راویان مرد به راوی بودن آنها پی می‌بریم. 

این نکته را نیز باید افزود که هدف اساسی این پژوهش، صرفاً معرفی بانوان محدث شیعه نبوده‌است؛ بلکه ایده و انگیزه اصلی از تألیف آن، بررسی علل و عواملی است که تا عصر تألیف کتب اربعه (قرن پنجم هجری)، کارکردهای حدیثی زنان شیعه را تحت تأثیر قرار داد. اگرچه زنان نیز همگام با مردان، در ثبت و ضبط حدیث سهم بسزایی داشتند، اما مروری بر اسناد کتب روایی و رجالی و تراجم شیعه، بیانگر حضور کم‌رنگ زنان شیعه در این مهم است. 

با این مقدمه، کتاب حاضر در سه فصل تنظیم یافته است:

فصل اول، بیان گزارشی از تاریخ تدوین حدیث شیعه از عصر پیامبر تا عصر تألیف کتب اربعه شیعه (قرن پنجم)  است که در آن نکاتی چون: تلاش‌های ائمه علیهم‌السلام و یاران آنها در حفظ و نقل و نگارش حدیث مورد توجه قرار گرفته‌است. 

فصل دوم، در دو بخش «بانوان راوی عصر رسالت و «بانوان راوی در عصر حضور»  به شرح حال بانوان محدث شیعه و فعالیت‌های علمی آن‌ها و ذکر نمونه‌های روایی آنها اختصاص یافته‌است. در بخش اول، دورۀ رسالت به عنوان دوره مشترک تاریخ حدیث شیعه و اهل سنت معرفی شده است. گرچه بانوان معرفی شده در این بخش، جزء راویان مشترک شیعه و اهل سنت به شمار آمده اند؛ اما با در نظر گرفتن ویژگی هایی، گرایش شیعی آنها  مشخص می‌شود. این مختصات عبارتند از: تعامل نیکو و ابراز ارادت و مودت نسبت به خاندان نبوت، شرکت در اتفاقات مهم تاریخ سیاسی شیعیان مانند: اعتراض به ماجرای سقیفه، غصب فدک، شرکت در جنگ‌های معروف دوران حکومت امام‌علی علیه‌السلام؛ ذکر فضایل اهل بیت و نقل احادیثی در باب وصایت امام‌علی و فرزندان ایشان، اسناد طرق حدیث به خاندان پیامبر.

در بخش دوم این فصل به شناسایی بانوان محدث شیعه در دوران حضور و عصر غیبت صغرا و بعد از آن، عصر غیبت کبری تا پایان قرن پنجم هجری پرداخته شده‌است و در مدخلی جداگانه، راویان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نیز معرفی شده‌اند.

در فصل سوم این کتاب که بخش اصلی آن را شکل می‌دهد و بازگوکننده ایده نویسنده در تألیف این اثر است، مجموعه‌ای از عوامل مؤثر بر کمّ و کیف فعالیت‌های حدیثی بانوان شیعه و تنگ شدن دایره تلاش‌های علمی زنان شیعه در دو محور «زمینه‌های عام» و «زمینه‌های خاص» بررسی شده‌است.  

عامل دیگر در کاهش فعالیت‌های حدیثی بانوان شیعه، اوج مراقبت‌های حکومت از محل سکونت ائمه، از عصر امام‌رضا علیه‌السلام و به ویژه در زمان امامت امامین عسکریین علیهما‌السلام بود. این گونه فشارها که در مسیر نقل و نشر حدیث شیعه و مشکلات و مخاطراتی که وکلای امامان معصوم را تهدید می‌کرد، مشارکت زنان شیعه را در عرصه فعالیت‌های حدیثی و حضور آنها را در شبکه وکالت منتفی ساخت. گرچه در میان زنان نیز کسانی بودند که با عنوان نایب و وکیل امام شناخته می‌شدند، اما اغلب آنها از خویشاوندان نزدیک ائمه و یاران خاص آنها بودند و برخلاف محدوده وکالت راویان مرد، حوزه ارتباطی آنها به محل سکونت امامان معصوم محدود می‌شد.

مجموعه این عوامل، زمینه نقل و نشر آزادانه حدیث را از بانوان شیعه گرفت؛ از این جهت می‌بینیم که هرچه از عصر پیامبر و امامان نخستین فراتر برویم، هم از تعداد راویان زن و هم از حجم روایات آنها کاسته می شود.

کتاب «بانوان محدث شیعه و خدمت به حدیث تا پایان قرن پنجم هجری»، تألیف سیده طیبه موسوی اصل، با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و با قیمت ۷۷۰۰۰ تومان، سال گذشته توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل روانه بازار شد.

انتهای پیام/